A ka një shërim për Autizmin?

ADN-ja e Autikëve, një mangësi ose tepricë në acid folik

Metilimi është vendimtar për lumturinë dhe mirëqenien. Më shumë apo më pak grupe metil në ADN dëmton aftësinë tonë për të menduar në mënyrë të qartë, për të patur një trup të shëndetshëm. Në botën e sotme, problemet e metilimit janë të zakonshme për shkak të ushqimit dhe mjedisit toksik, traumave emocionale, gabimeve gjenetike dhe stresit, që e çrregullojnë metilimin

Të dashur lexues! Ne duhet të shpjegojmë paraprakisht ‘lojën’ e gjeneve me ushqyes si acidi folik (vitamina B9), e cila është kaq e rëndësishme, saqë paracakton në një masë të madhe, fatet e shëndetit. Folate aktivizon, sintetizon dhe riparon ADN-në, kodin e jetës.

Ju e dini se acidi folik është i domosdoshëm në shtatzëni, por edhe gjatë gjithë jetës, pasi folate merr pjesë në prodhimin e qelizave të kuqe të gjakut, stimulon transmetuesit nervorë dhe është thelbësor për zhvillimin e duhur të fetusit. Në shumë vende, ky ushqyes është shtuar tek mielli dhe ushqime të tjera, që quhen ‘të fortifikuara’. OBSH, sipas një raporti të 10 viteve më parë i kishte lënë detyrë shtetit shqiptar të pasuronte bukën me acid folik dhe vitamina të tjera, për shkak të epidemisë së anemisë tek fëmijët. Por kjo direktivë nuk është përmbushur as sot dhe në rrethanat e kequshqyerjes, që vjen nga heqja e ushqyesve në produktet tejet të rafinuara, mangësia në acid folik mund të paraqesë një arsye më shumë, për simptoma të autizmit tek fëmijët me predispozitë gjenetike.

Acidi folik ka të bëjë me procesin e metilimit të ADN-së, procesi në të cilin grupet e metilit (1 karbon me tre hidrogjen) shtohen në segmentet e ADN-së, pa ndryshuar sekuencën. Ta themi thjesht, metilimi ka të bëjë me epigjenetikën, pra me shprehjen e gjeneve. Nuk ndryshohen gjenet, nuk ndryshon ADN-ja.

Por përmes acidit folik dhe kofaktorëve të tjerë, disa gjene bëhen të heshtur e të tjerët, veprues. Mendoni për miliarda çelësa të ndezur / fikur brenda trupit tuaj, që kontrollojnë gjithçka, që nga reagimi juaj ndaj stresit dhe se si trupi juaj e bën energjinë nga ushqimi, deri te kimia juaj e trurit dhe detoksifikimi. Ky është metilimi dhe demetilimi.

Grupet metil kontrollojnë:

  1. Përgjigjen ndaj stresit (luftë ose shmangie)
  2. Prodhimin dhe riciklimin e glutathiones – antioksidantit mjeshtër të trupit
  3. Detoksifikimin e hormoneve, kimikateve dhe metaleve të rënda
  4. Përgjigjen ndaj inflamacionit
  5. Shprehjen gjenetike dhe riparimin e ADN-së
  6. Neurotransmetuesit dhe balancimin e kimisë së trurit
  7. Prodhimin e energjisë
  8. Riparimin e qelizave të dëmtuara nga radikalet e lira
  9. Përgjigjen imune, kontrollin e prodhimit të qelizave imunitare T

Nëse keni mungesë të grupeve metil ose cikli juaj i metilimit është ndërprerë, ndonjë ose të gjitha këto procese mund të kompromentohen dhe mund të sëmureni. Ka lidhje të qarta mes metilimit të dëmtuar, me sëmundjet autoimmune, çrregullimet psikiatrike, sëmundjet kardiovaskulare, kancerin dhe plakjen.

Pamundësia gjenetike për të metabolizuar folaten

Disa njerëz kanë predispozitë gjenetike për të mos e metabolizuar si duhet acidin folik, që ëshë prodhim sintetik, ose folaten e marrë nga ushqimi. Kur trupi nuk e përdor dot, kjo çon në nën-metilim. Pjesa më e madhe e autikëve janë të nën-metiluar pikërisht për këtë arsye. Por një arsye jo gjenetike është mungesa e folates në ushqim. Nën- metilimi çon në nivele të ulëta të serotoninës dhe mund të çojë në depresion. Kur folate metilohet, kthehet në formë aktive, që e përdor trupi. Trupi nuk mund të prodhojë folate, kështu që duhet të merret me dietë. Por folate i dhënë nga ushqimi nuk është biologjikisht aktiv; ai duhet të përpunohet nga mëlçia. Ky proces krijon metil- folate, formën e folates që trupi mund të përdorë. Acidi folik është forma sintetike e folates, që jepet prej vitesh për të reduktuar mundësinë e defekteve të tubit neural në zhvillimin e fetusit. Por hulumtuesit kanë gjetur se 50% e popullsisë ka një variant gjenetik, që e pengon të konvertojë si duhet acidin folik. Zgjidhja është gjetur me produktin Metil folate dhe kjo është pikërisht ajo që u duhet fëmijëve autikë. Kjo zgjidh problemin, për shkak se acidi folik i pametabolizuar që qarkullon në gjak shkakton funksion të zvogëluar imunitar dhe maskon mangësinë në vitaminë B-12. Metil folate rekomandohet për shtatzënat, për të parandaluar autizmin tek foshnjat, rekomandohet edhe në çrregullimet e humorit, reduktimin e homocisteinës e në nevropati periferike diabetike.

Mbi dhe nënmetilimi ndikon neurotransmetuesit në tru

Psikiatri amerikan Dr. Walsh thotë: Shumica e individëve me autizëm shfaqin tendencë gjenetike për metilim të ulët, ndërsa disa autikë shfaqin një tendencë gjenetike për metilim të lartë. Mbi-metilim do të thotë se ekzistojnë më tepër grupe metil sesa duhet dhe nivelet e larta të metilit, e mbingarkojnë trurin. Mbi-metilimi shkakton mbiprodhimin e serotoninës, të norepinefrinës dhe dopaminës në tru. Në shumë raste, nivelet e larta të serotoninës mund të shkaktojnë probleme psikiatrike. “Është e rëndësishme të marrim në konsideratë ndikimin e ushqimit jo të përshtatshëm dhe tretjen joefikase të ushqimit, që janë të pranishme në shumicën e këtyre individëve. Pavarësisht tendencës që lidhet me metilimin, pra pavarësisht nëse janë të mbi apo nën-metiluar, pjesa më e madhe e autikëve janë të uritur për shumicën e ushqyesve. Dy nga mangësitë më të mëdha janë mangësia në vitaminë B-12 dhe në metioninë. Vitamina B-12 është një nga vitaminat më të vështira për t’u asimiluar edhe tek njerëzit e shëndetshëm, por situata është shumë më keq, kur personi ka probleme me traktin gastrointestinal. Kurse burimi kryesor i metilit është metionina nga proteinat dietike. Megjithatë, shumica e fëmijëve me autizëm kanë mangësi në proteina dietike, sepse shpërbërja e tyre në aminoacide është joefikase, duke ulur përthithjen e tyre,- thotë Dr. Walsh.- Gjithashtu, fëmijët me autizëm që kanë nën-metilim, kanë mangësi në acid folik. Por ka edhe fëmijë me mbingarkesë të acidit folik (mbi-metilim). Plotësimi i ndonjë ushqyesi është i nevojshëm, por duhet bërë kujdes për të kufizuar plotësimin me ata lloj ushqyesish, që tentojnë drejt mbingarkesës për arsye gjenetike. Prandaj plotësimi me acid folik dhe vitaminë B-12 mund të ndihmojë një fëmijë me metilim të ulët, që është i mangët në këto ushqyes. Megjithatë, po të njëjtët fëmijë mund të kenë tendencën të zhvillojnë nivel të lartë të acidit folik, prandaj duhet vigjëlencë në plotësim”, tërheq vëmendjen psikiatri amerikan. E njëjta gjë vlen edhe për metioninën, kur autikët kanë një tendencë për mbi-metilacion. Menaxhimi i nivelit metil/folate është i komplikuar. “Autizmi është çrregullimi më kompleks, pasi duhet trajtuar individualiteti biokimik i çdo personi”, thotë Dr. Walsh.

Shenjat dalluese të metilimit sipas Dr. Walsh

70% e amerikanëve kanë nivele normale të metilimit

22% e amerikanëve janë të nën-metiluar:

8% e njerëzve janë të mbimetiluar

 Tiparet e nën-metilimit:

  • Kanë vullnet të fortë
  • Nuk u pëlqen autoriteti
  • Kanë tendencë të kenë alergji sezonale
  • Kanë tendencë për OCD (Çrregullim obsesiv-kompulsiv)
  • Mbiarritje
  • Konkurrues dhe të nxitur
  • Tip A i personalitetit
  • Rrezik më të lartë për depresion klinik
  • Rrezik për Autizëm
  • Epsh i lartë
  • Varësi
  • Pothuajse të gjithë atletët e mëdhenj, lojtarët e NBA, CEO-t, shkencëtarët dhe mjekët e suksesshëm të testuar nga Dr. Walsh janë të nënmetiluar

Tiparet e mbimetilimit

  • Janë llafazanë
  • Janë më socialë sesa shumica
  • Bëhen fqinjë të mrekullueshëm
  • Nuk janë konkurrues
  • Kujdesen më shumë për të tjerët, se sa për veten e tyre
  • Janë të prirur për ankth ekstrem
  • Depresion pas lindjes dhe psikozë
  • Libido e ulët (epsh i ulët)

Sindromi i Asperger

Dr. Walsh: “Alarmi im për përdorimin e drogave te fëmijët”

Sindromi Asperger është një një çregullim i autizmit, që përfshin aftësi mendore të jashtëzakonshme, por paaftësi të tmerrshme sociale. Ne tani jemi duke parë shumë fëmijë të zgjuar, të ndritshëm, me aftësi të dobëta sociale (shpesh të quajtur “budallenj), të përfshirë në çrregullimet e spektrit të autizmit. Një nga “trajtimet e zgjedhura” për autizmin është Risperdal dhe jepet lirisht në dhjetëra- mijëra fëmijë, nën moshën 5 vjeç. Jam veçanërisht i shqetësuar në lidhje me përdorimin e saj për autikët nën moshën 3 vjeç, kurtruri i tyre i vogël është ende në zhvillim. Ka shqetësime legjitime për përdorimin e Risperdal tek adoleshentëtt, por situata në autizëm është shumë më alarmante. Duhet të mësojmë të normalizojmë funksionimin e trurit pa molekula të huaja (droga).

 

PSIKIATRI ORTOMOLEKULARE

 Vitaminë B-6 dhe magnez për Autizmin

Në autizëm, ndërhyrja e hershme është çelësi. Përmirësime të mëdha bëhen tek fëmijët e vegjël, por sapo të arrijnë rreth moshës 16 vjeç e më shumë, këto përmirësime zvogëlohen në mënyrë drastike.

Dr. Bernard Rimland është themelues i Institutit të Kërkimeve mbi Autizmin dhe autor i librit ‘Autizmi infantil’. Kur djali i tij më i madh, Marku, i lindur në vitin 1956, filloi të shfaqte vonesa në zhvillim, pothuajse askush nuk e dinte se çfarë ishte autizmi. Teoria e pranuar më parë ishte se autizmi është një reagim ndaj prindërve të këqij. Me botimin e librit të tij në vitin 1964, ai shkatërroi teorinë e pranuar për nënat e ashtuquajtura “frigorifere” që fajësoheshin për autizmin e fëmijëve të tyre. Qindra prindër e kontaktuan atë pasi lexuan librin e tij. Disa prej tyre kishin provuar terapinë e mega-vitaminave në fëmijët e tyre autikë dhe kishin parë rezultate pozitive. Këta prindër kishin lexuar artikuj në New York Times ku përshkruhen puna e Dr. Abram Hofferit dhe Humphry Osmond të cilët i trajtonin pacientët e tyre skizofrenë me vitaminë B-3(niacinë) me sukses të jashtëzakonshëm. Dr. Abram Hoffer, babai i Psikiatrisë Ortomolekulare, ishte një pionier në përdorimin e mega-vitaminave për të shëruar sëmundje mendore dhe sëmundje të tjera.

Dr. Rimland nuk mund ta injoronte këtë dhe vendosi të ndërmerrte një studim në shkallë të gjerë me 200 fëmijë, për të parë efektet e terapisë vitaminoze në doza ortomolekulare (sasia e ushqyesit që ka nevojë qeliza). Vitaminat që ai përdorte, ishin vitamina B6, niacinamida (vitamina B-3 pa skuqje), acidi pantotenik (B5) dhe vitamina C, së bashku me një tabletë multivitamine. Në fund të studimit të shkurtër 4- mujor nuk pati rezultat në 20 fëmijë, pati përgjigje të dobëta në 37 fëmijë, 41 të tjerë treguan disa përmirësime dhe 86 treguan përmirësime të mëdha. 66% e fëmijëve u përmirësuan klinikisht. Nga ana tjetër, medikamentet e dhëna për 1591 fëmijë dhanë vetëm përmirësim prej 27%. Ky ishte studimi i parë.

Më vonë, Rimland zbuloi se vitamina B-6 dhe magnezi ishin veçanërisht të efektshëm në trajtimin e autizmit. Sipas fjalëve të Dr. Bernard Rimland: “Dy vjet më vonë, dy kolegë dhe unë filluam një studim të dytë eksperimental të përdorimit të terapisë me megavitamina për fëmijët autikë, këtë herë të përqendruar në vitaminën B6 dhe magnez. Bashkë-autorët e mi ishin Profesorët Enoch Callaway nga Universiteti i Kalifornisë Medical Center në San Francisko dhe Pierre Dreyfus nga Qendra Mjekësore e Universitetit të Kalifornisë në Davis. Studimi prodhoi rezultate statistikore të rëndësishme. Në shumicën e fëmijëve, nivelet e dozës së B6 shkonin mes 300 mg dhe 500 mg në ditë. Disa qindra mg në ditë magnez dhe një tabletë vitamine B kompleks u dha gjithashtu, për të mbrojtur nga mangësitë e shkaktuara nga B6, në këta ushqyes. (Ndjesia e mpirjes që rezulton nga megadoza B6 e raportuar në disa studime, ishte rezultat i mangësive në lëndë ushqyese të tjera, të shkaktuara nga marrja e dozave të mëdha të B6). Në të dyja studimet, fëmijët treguan një gamë të gjerë përfitimesh nga vitamina B6. Ata kishin kontakt më të mirë me sy, më shumë interes për botën rreth tyre, më pak gënjeshtra, më shumë fjalë, dhe në përgjithësi fëmijët u bënë nomalë, megjithëse nuk u shëruan plotësisht. Njerëzit ndryshojnë shumë në nevojën e tyre për B6. Autizmi është në shumë raste, një sindromë e varësisë nga vitamina B6 “. Shënim: Vitamina B-6 duhet të jepet bashkë me magnezin.

Nevropatia kalimtare nga mbidoza e Vitaminës B6

Nga Dr. William Walsh

Shqetësimi primar filloi me një studim universitar 25 vjet më parë, në të cilën studentët morën vullnetarisht vitaminë B-6 (hydrochloride pyridoxine) në doza që variojnë nga 0-10.000 mg në ditë. Pas disa javësh, disa studentë që morën doza më të larta se 5000 mg/ ditë raportuan një humbje të ndjesisë në lëkurë. Studimi u ndal dhe në çdo rast simptomat u zhdukën krejtësisht. Ky rezultat u bë i njohur gjerësisht dhe efekti anësor është identifikuar si ‘nevropati’.  Brenda pak vitesh, nevropati të ngjashme u vunë re në një pjesë të vogël të personave, që morën prej 2.000 mg/ ditë vitaminë B6, në raste të rralla , edhe me disa qindra mg. Nevropatia është zhdukur krejtësisht pas ndalimit të vitaminës B6. Efekti është i përkohshëm dhe unë jam në dijeni, se askush nuk ka qenë përgjithmonë i lënduar nga vitamina B-6.

Personat të cilët kanë metabolizim normal të vitaminës B-6 u duhen vetëm disa miligramë në ditë, e cila përmbushet me lehtësi nga dieta e tyre. Megjithatë, ka shumë persona me çrregullime metabolike, që rezultojnë të lindur në mangësi për B-6. Ata kanë nevojë për 100 mg/ ditë ose edhe për 1000 mg/ ditë për të normalizuar nivelet në trup. Një shembull i mangësisë është pyrroluria gjenetike, një çrregullim në të cilin kjo vitaminë është hequr nga gjaku nga molekulat kriptopyrrole.

Një tregues i mbingarkesës në B6 janë ëndrrat shqetësuese. Kur kjo ndodh në një pacient, doza e vitaminës B6 mund të ulet para se të fillojë nevropatia. Ka shumë ushqyes, që sjellin rreziqe serioze që lidhen me mbidozën, por B6 nuk është një prej tyre. Shembuj të ushqyesve potencialisht të rrezikshëm në doza jashtëzakonisht të larta përfshijnë vitaminat e tretshme në yndyrë (A, D, E), e sidomos metalet, bakri dhe seleni.

Në vitin 1980, unë isha duke punuar me Dr. Karl Pfeiffer në zhvillimin e programeve ushqyese për individët me probleme. Në 1986 ne zbuluam se malabsorbimi (keqpërthithja e ushqimit) nuk përmirësohet gjithnjë duke marrë formën e zakonshme të vitaminës B6 (pyridoxine hydrochloride), por përmirësohet nga forma P-5-P e kësaj vitamine. Për rreth një vit, ne kemi përdorur P-5-P ekskluzivisht në trajtimin e mangësisë në B6. Megjithatë, ne më vonë zbuluam, se disa pacientë u bënë më mirë me formën e pirodoksinës, sesa me P-5-P. Pas kësaj, ne i kemi dhënë të dyja format e vitaminës B-6 në trajtimin mangësisë së saj. Një pacienti me mangësi tipike ne mund t’i japim 300 mg pyridoxine hydrochloride dhe 50 mg P-5-P në ditë. Kjo praktikë ka vazhduar në qendrën “Pfeiffer” gjatë 13 viteve. Ne priremi që të japim formën P-5-P të vitaminës B6 për personat me keqthithje, keqtretje apo probleme të tjera të zorrëve. Unë kam punuar me më shumë se 3000 pacientë të cilët kanë marrë të paktën 500 mg/ditë vitaminë B-6 dhe vetëm në pak raste kanë ndodhur simptomat e nevropatisë. Në këto raste kemi besuar gabimisht, se pacienti kishte mangësi të rëndë në B6. Por në çdo rast, nevropatia u zhduk pas ndalimit të saj. Askush nuk ishte i dëmtuar.

                             

 Intoleranca ndaj glutenit 

Ne kemi parë më shumë se 3500 pacientë në spektrin e autizmit. Është e qartë se shumica e tyre vuajnë nga një shkallë e intolerancës ndaj glutenit (proteinë që gjendet sidomos në grurë) dhe shumica e familjeve raportojnë përmirësime të rëndësishme nga dietat pa gluten. Në këta pacientë, mangësitë e rënda në zink dhe stresi oksidativ në zorrë dëmtojnë sintezën e enzimave të nevojshme për të shpërbërë glutenin.

 

 

administrator

Related Articles

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *